Rwanda to jeden z najmniejszych krajów afrykańskich,
położony w sercu kontynentu. Ze względu na ukształtowanie, Rwanda określana
jest mianem Kraju Tysiąca Wzgórz. Ale dla tych, co tu mieszkają, jest to również kraj tysiąca problemów i nadziei. Brak bogactw naturalnych i przemysłu, trudne
ukształtowanie terenu i jeden z największych w
Afryce wskaźników zaludnienia powodują, że większość mieszkańców Rwandy żyje w ubóstwie i jest niedożywiona (ludzie
spożywają jeden posiłek dziennie lub jedzą co drugi dzień). Na trudną
codzienność nakładają się konsekwencje ludobójstwa, które dotknęło ten kraj w
1994.
W Rwandzie jest
około 64 tys. niewidomych, w tym 20 tys. dzieci. Najczęstszą przyczyną utraty
wzroku są komplikacje po zapaleniu opon mózgowych, malarii, czy nieszczepionej odrze,
wiele dzieci traci wzrok na skutek niedożywienia oraz alergii na słońce,
kolejną przyczyną są choroby genetyczne i za późno podjęte próby leczenia okulistycznego.
Na domiar złego, panuje tu przesąd, że
ślepota związana jest z przekleństwem. Jeżeli w rodzinie rodzi się niewidome
dziecko, to dla ludzi oznacza, że rodzice tego dziecka popełnili jakiś grzech,
zaniedbanie względem przodków i dotknęła ich za to kara. Taka rodzina od razu
spychana jest na margines życia społecznego. Dawniej dzieci niewidome były
zabijane, teraz są ukrywane przed sąsiadami i dalszą rodziną do momentu, aż
będą na tyle duże, by mogły pójść żebrać i w ten sposób zarobić na swoje
utrzymanie.
Aby choć w części zmienić los niewidomych dzieci, Zgromadzenie Franciszkanek Służebnic Krzyża podjęło
decyzje o utworzeniu w Kibeho placówki misyjnej z
Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym. 
W 2006r do Rwandy przyjechała pierwsza
franciszkanka, która rozpoczęła starania o budowę Ośrodka, który został
wybudowany dzięki sfinansowaniu projektu przez polskie MSZ. Dwa lata później
dojechały jeszcze dwie siostry. 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz